widoków nie było zbyt duzo...ale film miał w sobie,to cos i dlatego mnie wciagnął od pierwszej minuty....i plusy za zakonczenie, chociaz jak dla mnie bylo zbyt pobudzające wyobraznie;)

mam podobne wrażenia.. strasznie naciągany. obejrzałam, bo w Kocham Kino raczej trafiają się ciekawe filmy, ale ten mnie nie powalił. ble. Strasznie się dłużył, bo mnie właśnie nie porwał:)A i pan Martinez jakiś plastikowy, taki bez włoskiego temperamentu. Zaś te jego porywy nienaturalne. Anne Bancroft podobna do swojej kreacji z "Wielkich nadziei"; nawiedzona. Takie pierwsze wrażenia:)

Ogladając ten film cały czas czekałam aż zacznie się właściwa akcja.No niestety po pewnym czasie zrozumiałam, ze sie nie doczekam.Ale są takie filmy, właśnie bez porywającej akcji, które mimo wszystko oglada się z zaciekawieniem.
Szczerze to najbardziej liczyłam na to, że wątek tego biednego chłopca, który cały czas śledził Karen, jakoś się rozwinie i dzieki temu film się trochę "ruszy".Przyzwyczajona do motywu zaskoczenia widza w ostatnich minutach filmu wykorzystywanego w co drugiej produkcji, podejrzewałam, że może on być bratem Pablo i bedzie chciał się zemścić, zniszczyć go, albo jego kochankiem, co byłoby dla mnie nawet logiczne.No i racja film mnie zaskoczył, bo on był NIKIM.A domysły miałam różne.
Piszecie, że zakończenie było otwarte.Dla mnie było jasne, że Karen w tej chwili była zdesperowana i po prostu potrzebowała faceta.Wygrał w niej instynkt, który się uwolnił w Rzymie.Upadła nisko.A co było dalej?Myślę, że nic.Spędziła z nim noc, a rano on trafił z powrotem an ulicę.Myślę, że az tak by się nie ponizyła, żeby z robic z niego swojego stałego kochanka i np z nim zamieszkać.
Ogólnie bardzo smutny film.Ale podobał mi się.Nie żałuję wczorajszego wieczoru z nim.